پوشش توپ توسط بازیکن در فوتبال

فوتبالیست از بدن خود می تواند به عنوان مانع میان توپ و حریف استفاده کند .
بازیکن در موقعیت های خاصی ، بدون تخطی از قوانین اصلی بازی ، نیاز به ایجاد مانع به وسیله بدن خود دارد تا حریف نتواند صاحب توپ شود ( حفظ توپ و سد کردن حریف را با یکدیگر اشتباه نکنید ) . فوتبالیست های تکنیکی همواره مهارتی استثنائی در حفظ توپ دارند . وضعیت بدنی ، قد انسان و سرعت بازیکن مستقیما در حفظ توپ تاثیر می گذارند .
مثالی در مورد آلن ژیرس ( Alen Giresse) موضوع را روشن می کند . هافبک تیم فرانسه که همانند میشل پلاتینی ( Michel Platini) با دریبل ها ، حرکات بدنی ظریف و تغییر مسیر های خود در زمین می درخشید . با این که برای آلن ژیرس ، به واسطه قد کوتاهش (63/1 متر ) درخششی در میدان های جهانی پیش بینی نمی شد ، حفظ توپ فوق العاده ی او بود که بار تکنیکی او را بارور می کرد . موفقیت کامل او در دریبل بخاطر حفظ توپ تحسین بر انگیزش بود . پا عوض کردن ، تغییر مسیر ، حرکات گول زننده و غیره نیاز به حفظ فاصله میان دریبل زن و حریف دارد.

حفظ فاصله

حفظ فاصله متناسب با نوع دریبل و شرایط بازی فرق می کند . تعریف آن ساده است : شما هرگز نباید توپ را در معرض تکل یا قطع توسط حریف قرار دهید.
پس چگونه باید عمل کرد؟ اگر حریف در سمت راست شما است ، توپ را به سمت چپ ببرید به طوری که مانعی ( با قسمت راست بدن خود ) در جلو حریف ایجاد کنید . اگر حریف در سمت چپ شما است ، توپ را با پای راست به جلو ببرید . وقتی حریف در مقابل شما ظاهر می شود نباید زیاد معطل بمانید ، زیرا برای حفظ توپ نمی توانید مانع ایجاد کنید .
حفظ توپ در اعمال تاکتیکی یک تیم اثر می گذارد . اصولا کاپیتان یا بازی گردان تیم با ارزیابی میزان حفظ توپ خود قادر است که بازی را آرام کند .
هنگامی که بازیکن حفظ توپ می کند ، حرکت او به مانند مواقع عادی بیان تهاجم نمی کند ، بلکه منتظر است تا یار او جا خالی کند ، یا تیمش عدم برتری زمینی خود را جبران کند .
حفظ توپ که در دریبل اساس کار است غالبا در وسط زمین انجام می شود . در منطقه دفاع یا هنگام انجام ضد حمله از دریبل استفاده نکنید ، زیرا سرعت بازی را کم می کند .
اگر در حفظ توپ زیاد مهارت ندارید ، باید زیاد تمرین کرده و صبر کنید تا به آن کاملا مسلط شوید و سپس در مسابقه از آن استفاده کنید . اثر حفظ توپ مضاعف است : حفظ توپ نه تنها سرعت بازی را افزایش نداده ، بلکه موجب آرامش بازی می شود ، البته اگر بازیکن آگاهانه از آن استفاده کند . بنابراین تکرار می کنیم : بازیکن تکنیکی آن کسی است که توانائی فوق العاده ای در حفظ توپ داشته باشد .
هر قدر بازیکن در این فن مهارت داشته باشد ، همان قدر حریف دچار وسوسه شده و برای گرفتن توپ از او مرتکب اشتباه می شود .
به طور خلاصه ، حفظ توپ ضامن دریبل است . خاصیت آن در فوتبال همانند پیشروی تنیس باز به سمت تور (برای زدن توپ ) در بازی تنیس است که نمایانگر برتری بر حریف است .

شوت سر ضرب

شوت سر ضرب یا نیمه سر ضرب

شوت سر ضرب حرکتی تکنیکی است که تماشاچی را از جا بلند می کند . انجام شوت سر ضرب نمایانگر تکنیکی کامل است . شوت نیمه سر ضرب که به صورت غیر مستقیم انجام می گیرد ، به جز در بعضی موارد ، ماهیت تهاجمی آن در مقایسه با شوت سر ضرب کمتر است .

شوت سر ضرب

شوت سر ضرب ضربه مستقیم بازیکن به توپ بدون کمترین کنترل است . سطوح تماس مختلف نیز قدرت توپ را زیاد می کند . انجام آن نیاز به قرار دادن بدن در وضعیت مناسب دارد. شلیک سر ضرب به وسیله پا یا سر انجام می شود .

شوت نیمه سر ضرب

شوت نیمه سر ضرب با پا انجام می گیرد ( فقط با پا ) ، و درست بعد از تماس توپ با زمین ضربه زده می شود شوت نیمه سر ضرب حرکت تکنیکی غیر مستقیم است در حالی که شوت سر ضرب نوع مستقیم آن می باشد .
چنانچه می خواهید توپ ارتفاع زیادی پیدا نکند ، بدن را جلوتر از توپ قرار دهید . شلیک نیمه سر ضرب دقیق تر از نوع سر ضرب آن است ، اما قدرت کمتری دارد، زیرا در تماس توپ به زمین تکیه گاه پیدا می کند . شلیک نیمه سر ضرب بدون وجود تعادل مطلوب میان بدن و ارزیابی صحیح مسیر توپ به هدف نمی رسد و دارای قدرت لازم نیست .

کاربرد سطح تماس در شوت سرضرب و نیمه سر ضرب

برای اینکه ضربه شما نهایت قدرت را داشته باشد ، از پا و از شوت سرضرب استفاده کنید . اما انجام این حرکت تکنیکی بسیار متنوع است .

روی پا :

این قسمت پا سرعت و قدرت توپ را زیاد می کند . روی پا سطحی سفت می باشد که به محض برخورد با توپ حرکت ناگهانی و مسیر مستقیم به توپ می دهد .

درون پا :

استفاده از درون پا نهایت دقت را داشته اما قدرتی ندارد(استفاده از آن خصوصا برای پاس های کوتاه است) . با استفاده از درون پا می توان به توپ ضربه زد یا مانع حرکت آن شد . برای انجام شوت سرضرب یا نیمه سر ضرب با این قسمت پا به نیروی زیادی احتیاج است . برای شوت های دور از آن استفاده نکنید .

بیرون پا :

شلیک با این قسمت پا حریف را غافلگیر می کند ، زیرا مسیر شلیک سر ضرب یا نیمه سر ضرب را عوض می کند . این نوع شلیک متناسب با وضعیت بدن و هدف مورد نظر دارای قدرت و دقت زیاد است .

ران یا زانو :

از این قسمت ها برای ضربه زدن به توپ استفاده نکنید . تنها در مواردی که ارزیابی غلط از مسیر توپ دارید ، یا برای مقابله با حریفی که مانع انجام شوت شما است ، از این قسمت ها استفاده کنید .

سر :

از پیشانی برای انجام پاس کوتاه برای یار خودی ، یا ضربه های نزدیک به دروازه که با حرکت بدن یا بدون آن همراه است ، استفاده کنید.

انواع شوت های سر ضرب

شوت سر ضرب بلند

از مقابل :

سطوح تماس آن روی پا یا بیرون پا است .
پای تکیه گاه قبل از آن که برای جهش به جلو سفت و سخت شود ، خم می شود . پای ضربه زننده در این لحظه عقب قرار می گیرد ( با این پا باید به توپ ضربه بزنید ) . مچ پا را در هنگام انجام ضربه ثابت نگه دارید . در این حرکت دستها نقش بسیار مهمی ایفا می کنند ، زیرا تعادل بدن را برقرار می کنند . زمانی که پای ضربه زننده حرکت کشیده خود را انجام می دهد و به سمت دست مخالف بالا می رود ، دستها به حالت فلش راهنما در می آیند.

از پشت :

بازیکن بدن خود را کاملا عقب می کشد و با حرکتی کشیده توپ را می زند . سپس دستها ، که تعادل را برقرار می کنند ، و نیز نوک پا بتدریج خود را به بدن نزدیک می کنند . این حرکت برای دور کردن توپ از دروازه خودی مفید است . در این حرکت بیشتر به حسن اجرای آن بپردازید تا استفاده از قدرت .

ازپهلو :

در این حالت فقط از روی پا استفاده کنید . هدف از این حرکت انجام شوت سر ضرب با استفاده از چرخش بدن و پای ضربه زننده است . پای تکیه گاه به سمت مورد نظر ، و پای ضربه زننده در عقب و دور از آن قرار گرفته و حرکتی چرخشی انجام می دهد. حرکت خود رابا عجله انجام ندهید . این حرکت را همیشه به صورت کشیده انجام دهید . چنانچه توپ از سمت راست می آید ، پای ضربه زننده باید پای راست باشد ، و بالعکس .
شوت سر ضرب از پهلو برای فرستادن توپ به طور مورب به فواصل دور ، سانتر توپ ، شوت دور و غیره مفید است . حرکت چرخشی قدرت وارده به توپ را افزایش می دهد ، زیرا که خیز می گیرد .

شوت سر ضرب کوتاه

از مقابل :

حرکت آن مانند شوت سر ضرب بلند است ، اما کشش پای تکیه گاه کمتر می باشد . گستردگی این حرکت کم است ، بنابراین پای ضربه زننده سرعت بیشتری می گیرد و به محض برخورد با توپ از حرکت باز می ایستد.
سطوح تماس آن مانند شوت سر ضرب بلند است که درون پا نیز به آنها اضافه می شود .

از پهلو:

این حرکت با روی پا انجام می گیرد . پای تکیه گاه را فورا به سمتی قرار دهید که می خواهید توپ را بفرستید . پای تکیه گاه را درست قبل از تماس توپ با پای دیگر خم کرده ، بدن را کمی پائین بیاورید و دستها را کاملا باز کنید . سپس فورا پای ضربه زننده را برای زدن توپ به جلو ببرید . دستها همیشه به چرخش بدن کمک می کنند . چنانچه توپ از سمت راست می آید ، پای ضربه زننده پای راست است ، وبالعکس .
در شوت های سر ضرب کوتاه از پهلو ، بعضی بازیکنان از پای مخالف استفاده نمی کنند ، بنابراین آنها حرکت چرخشی انجام نمی دهند . این حرکت خصوصا مورد استفاده
فوتبالیست هائی قرار می گیرد که با یک پا ضربه می زنند .

از پشت :

وقتی توپ هوائی به بازیکن می رسد و این توپ بین او و دروازه در حرکت است ، او باید خود را به عقب کشیده و پای ضربه زننده را به طرف توپ هدایت کند ، به طوری که نوک پا به سمت بدن قرار بگیرد . دقت این حرکت بیشتر از قدرت آن است . بازیکنان خوب قبل از تصاحب توپ و هنگام فرود آن به زمین از این حرکت استفاده می کنند . شوت های سر ضرب و نیمه سر ضرب به حرکت جمعی تیم سرعت می دهند . آنها آهنگ کند بازی را عوض کرده و یک سلسله حرکاتی را به وجود می آورند که حریف را غافلگیر می کند . اما توجه داشته باشید که این حرکت به تکنیکی عالی نیاز دارد ، خصوصا زمانی که دروازه را هدف می گیرید . شما نباید در برابر توپ معطل بمانید . شوت های سر ضرب و نیمه سر ضرب حرکات تکنیکی هستند که بازیکن برای انجام آن باید از قبل تصمیم بگیرد . در این لحظه ، وضعیت بدن ، پای تکیه گاه و پای ضربه زننده متناسب با نوع شوت سر ضرب در موفقیت این حرکت تعیین کننده می باشند.
موارد استفاده کلی از شوت های سر ضرب : انجام پاس بین دو یا سه بازیکن ، انحراف مسیر توپ ( استفاده فراوان دارد ) ، پاس کوتاه به عقب ، تداوم کار تیمی بدون کاهش سرعت توپ ، سرعت دادن به بازی با بیشتر به حرکت در آوردن توپ ، شوت .

نکات مهم در آموزش شوت

1. به تمام بازیکنان تیم فرصت دهید تادرمنطقه گلزنی اقدام به شوت به دروازه کرده و توانائی خود راآزمایش کنند.

2. برای حفظ هیجان حاصل از موفقیت در شوت به سمت دروازه همواره آنها را تشویق کنید.

3. به بازیکنان تیم آموزش دهید که به موقع و سریع شوت بزنند.هنگامی که دروازه بان در جایگیری مرتکب اشتباه شده و یا مدافعین در حال عقب نشینی و برگشت سریع به عقب هستند حتی با یک ضربه نوک پا نیز می توان توپ را وارد دروازه کرد. خم کردن پا برای انجام یک شوت محکم نیز احتیاج به زمان دارد.

4. بازیکنان را مجبور کنید که مسئولیت اجرای شوت را هنگام تصاحب توپ به عهده بگیرند. برخی بازیکنان به خاطر ترس از شکست با وجود موقعیت مناسب برای شوت توپ را به همبازی خود پاس می دهند.

5. به بازیکنان باید آموخت هنگامی که بازیکن دیگری در موقعیت بهتری برای شوت به دروازه قرار دارد توپ را به او پاس دهند.

6. از موقعیت های آسیب پذیری دروازه بان آنها را آگاه کنید. دروازه بانی که از دروازه خارج و به جلو حرکت می کند ممکن است جایگیری مناسبی نداشته و قسمت زیادی از دروازه را بدون محافظت ترک کرده باشد.

7. به بازیکنان تذکر دهید که همیشه شوت های خود را دنبال کنند آنها باید به دنبال فرصت های بادآورده نیز باشند.

مهار توپ یه کنترل توپ در فوتبال

روش های مهار توپ در فوتبال

 مهار توپ در بازی فوتبال از جمله فنون آموزشی محسوب می شود . یک بازیکن فوتبال حکما و حتما می بایستی فنون مهار توپ را بیاموزد .

طبق تعریف بازی فوتبال ، هدف رساندن توپ به دروازه است بدون استفاده از اعضای بدن به استثناء پا و سر .

در مهار توپ از تمام اجزا بدن استفاده می شود .

مهار با سر

گاهی بازیکن مجبور است توپ را با سر مهار کند . در این مواقع سر می بایستی تمرین لازم دیده باشد که بتواند ضربه توپ را گرفته آن را ساکن کند . طبیعی است در چنین مواقعی عکس العمل سر باعث پرش توپ می شود . در چنین مواقعی بازیکن می بایست ضمن محاسبه فاصله و شدت ضربه سرش را کمی عقب ببرد .

 مهار با تنه  

تقریبا راحت ترین و یکی از فنی ترین روش های مهار توپ ، مهار با تنه می باشد . بدن به خاطر داشتن حالت الاستیکی به خوبی شدت ضربه را خنثی کرده و توپ را متوقف می کند .  

مهار با پا

یکی از فنون مهار توپ استفاده از پا و بازی با پا است که بیشترین مواقع با این شیوه توپ به بازی گرفته می شود .

 در فوتبال یکی از تکنیکهایی که بازیکنان را از یکدیگر متمایز میکند همین کنترل توپ در شرایط مختلف بازیست .

به همین دلیل در آموزش به بازیکنان جوان تاکید بسیاری در فراگیری فنون این تکنیکها نمایید .

داور در فوتبال

داور که به عنوان قاضی بی طرف بازی به حساب می رود از مهمترین و تاثیر گذارترین افراد در یک رقابت فوتبال است.

اما اینکه او چه مقدار بر بازی اقتدار دارد و چه وظایفی به دوش اوست، این چنین فیفا تعریف می کند:

اقتدار داور
هر مسابقه بوسیله یک داور اداره می شود. او براى اجراى قوانین، نسبت به مسابقه اى که تعیین شده، اقتدار کامل دارد.

قدرت و وظایف داور:
- اجراى قوانین بازى
- کنترل بازى با همکارى کمک داوران و همچنین در مواردى که با داور چهارم قابل اجرا باشد.
- از شرایط قانونى بودن توپ (منطبق با قانون 2 - توپ بازی) مطمین باشد.
- از وسایل بازیکنان که باید با قانون 4 - وسایل بازیکنان منطبق باشد، اطمینان یابد.
- عمل کردن به عنوان وقت نگهدار و یادداشت کردن نتیجه بازى.
- داور با صلاحدید خود می تواند، براى هرگونه نقض قانون، مسابقه را متوقف، بحالت تعلیق یا ختم کند.
- توقف، تعلیق یا ختم بازى به دلیل هر نوع اشکالى که در خارج از زمین بازى اتفاق مى افتد.
- اگر بازیکنى به شدت آسیب ببیند، بازى را متوقف کرده و از خارج شدن او از زمین بازى اطمینان حاصل کند.
- اگر به عقیده داور، آسیب دیدگى بازیکن جزیى باشد، بازى را باید ادامه داده تا توپ از بازى خارج شود.
- از خروج بازیکنى که از زخمش خون جارى است مطمین شود و بازیکن تنها موقعى می تواند با علامت داور به بازى برگردد که خونریزى او بند آمده باشد.
- هنگامى که تیمى که برروى آن خطایى صورت گرفته، از فرصت موجود سود برد، اجازه دهد که بازى ادامه پیدا کند و چنانچه فرصت مورد انتظار در آن لحظه رخ ندهد و آوانتاژ (advantage) داده شده در همان وقت فایده اى نبخشد، داور باید خطاى اصلى را جریمه کند.
- اگر بازیکن در یک لحظه بیشتر از یک خطا انجام داد، داور باید او را براى خطاى شدیدتر تنبیه کند.
- تنبیه انضباطى علیه بازیکنانى که براى خطاى قابل اخطار یا اخراج مقصر هستند.
- هیچ لزومى ندارد که داور فورا" به این عمل اقدام کند، او می تواند وقتى که توپ از بازى خارج شد به این کار مبادرت ورزد.
- داور می تواند مسیولین رسمى تیم را که رفتار غیر مسیولانه اى دارند با تشخیص و صلاحدید خود از زمین بازى و اطراف آن بخارج هدایت نماید.
- عمل کردن به نظر کمک داورارن روى حوادثى که خود آنها را ندیده است.
- مطمین شود که شخصى بدون اجازه وارد زمین بازى نشود.
- آغاز مجدد بازى بعد از هر توقف.
- تهیه گزارش مقتضى و دادن اطلاعات لازم از موارد انضباتى بازیکنانى یا مسیولان تیم و حوادث دیگر که قبل، در جریان و بعد از مسابقه اتفاق مى افتد.

تصمیمات داور
تصمیمات داور در حقیقت در ارتباط با بازى، نهایى است.
داور تنها موقعى مى تواند تصمیم خود را روى حوادث تغییر دهد که این تصمیم به نظر او و کمک داور، نادرست بوده و بازى هنوز مجددا آغاز نشده باشد.

تصمیمات برد بین المللى

- تصمیم 1
یک داور (یا هر جا که مربوط به کمک داور یا داور چهارم باشد) براى موارد زیر مسیول نخواهد بود: هرگونه جراحت و آسیب دیدگى بازیکن، مسیولان رسمى یا تماشاگر.
هر گونه خسارت وارده به هر نوع اموال.
هرگونه ضرر و زیان وارد به فرد، باشگاه، شرکت، فدراسیون، انجمن یا هیت هاى مشابه که ممکن است بر اثر تصمیم داور که براساس قوانین بازى یا روشهاى معمول لازم براى نگه داشتن بازى و کنترل مسابقه اتخاذ می کند بوجود آید.
از قبیل تصمیمات زیر:

- تصمیم در مورد اجازه یا عدم اجازه برگزارى مسابقه با توجه به شرایط زمین بازى، اطراف آن یا هوا. - تصمیم در مورد نا تمام گذاشتن مسابقه، به دلیل شرایط جوى.
- تصمیم در رابطه با شرایط لوازم یا تجهیزات مورد استفاده در طول یک مسابقه، از جمله تیرهاى عمودى و افقى پرچم و توپ.
- تصمیم در مورد فطع یا عدم قطع مسابقه بر اثر دخالت تماشاگر یا هر مسیله اى که در جایگاه تماشاگر بوجود آید.
- تصمیم در مورد توقف یا عدم توقف بازى، براى دادن اجازه انتقال و مداوا به بازیکنان مجروح از زمین بازى.
- تصمیم در مورد پافشارى در درخواست انتقال بازیکن مجروح از زمین بازى به خارج جهت مداوا. - تصمیم در مورد اجازه یا عدم اجازه به بازیکن براى پوشیدن لباس یا وسایل دیگر.
- تصمیم (تا آنجاییکه جزو مسیولیتهایش است) در مورد اجازه به هر فرد (از جمله مسیولان تیمها یا ورزشگاه، ماموران انتظامى، عکاسان و سایر نمایندگان رسانه ها) جهت حضور در مجاورت زمین بازى.
- هرگونه تصمیم دیگرى که ممکن است داور بر طبق قوانین بازى یا مطابق با وظایفش، براساس مقررات فیفا، کنفدراسیون، فدراسیون یا اتحادیه هاى ملى یا مقررات لیگ که مسابقه تحت آن ضوابط برگزار می شود، اتخاذ کند.

- تصمیم 2در تورنمنتها یا مسابقاتى که داور چهارم تعیین می شود، نقض داور و وظایف او طبق دستورالعملهاى مصوبه برد بین المللى فوتبال خواهد.

- تصمیم 3
حوادثى که با بازى ارتباط دارند، شامل بثمر رسیدن یا عدم بثمر رسیدن گل و نتیجه مسابقه، باید در گزارش ثبت شوند.